فيس بوڪ انٽرويو (اٺٽيهين ڪڙي)
علي محمد درد سولنگي: مختصر تعارف ۽ ويچار
ترتيب: مٺل جسڪاڻي
1. اوھان جو نالو؟
علي محمد، ادبي نالو: درد سولنگي (علي محمد درد سولنگي).
2. ولديت ذات سميت؟
قاضي مير محمد سولنگي.
3. رھائشي پتو (ڄمڻ جي تاريخ ۽ ھنڌ سميت)؟
ايڪيھين نومبر، ڳوٺ قاضي پير محمد سولنگي، جيڪو سولنگين جي راڄڌاني ماڻڪ تارو ۽ ڦلجي اسٽيشن جي ويجھو دادو تعلقي ۾ آھي. ھن وقت رھائش مارڪيٽ روڊ، دادو.
4. تعليم؟
ايم سنڌي، بي ايڊ.
5. ڪرت؟
پڙهڻ پڙھائڻ.
6. ترجيحاتي مصروفيتون؟
ڪتاب پڙھڻ، ان کان علاوہ ڪي خاص نه.
7. ليکڪ آھيو ته شاعر، ڪھاڻيڪار، ناول نويس، مضمون نگار يا ڇا ڇا لکندا آھيو؟
بس اندر جي اوٻر/ دل جو درد، ڪٽيل قلب جي خون مان ڪلڪ/ قلم ٻوڙي، ابتا سبتا جملا لکندو آھيان، باقي نه مان شاعر آھيان، نه ناول نگار، نه وري ڪھاڻي نويس، بس زماني جي ڏنل زھر کي پنن تي اوڳاڇيندو آھيان. ڇا لکندو آھيان؟ اھو ته پڙھندڙ ئي ٻڌائي سگھن ٿا.
* ڇپيل ڪتاب، پبليڪيشن ۽ ڇپائي جو سال هيٺئين ريت آهي:
۱. ٻار گلن جا ھار ( ٻارن لاءِ شاعري)، صابر پبليڪيشن دادو، سال ۲۰۰۵ع
۲. چاھتن جا گلاب ( شاعري)، نيو ٿنڪرس فورم حيدرآباد، سال 2006ع
۳. چاھتن جي موٽ (شاعري)، سچائي اشاعت گھر دڙو، ۲۰۰۸ع
۴. ھڪ شام جو الميو (ڪھاڻيون)، ثقافتي ۽ ادبي فورم دادو، ۲۰۱۲ع
۵. سھڻا ٻار (ٻارن لاءِ شاعري)، ثقافتي ۽ ادبي فورم دادو، ۲۰۱۲ع
6 . موتين داڻا ( ٻارن لاءِ شاعري)، سمبارا پبليڪيشن حيدرآباد، ۲۰۱۷ع
۷. ڪاش! ( شاعري)، ساحل پبليڪيشن حيدرآباد، ۲۰۱۹ع
۸. قلم جنين جي ھٿ ۾ ( خاڪا)، سمبارا پبليڪيشن حيدرآباد، ۲۰۲۰ع
8. مطالعي ۾ ڇا کي اوليت ڏيو ٿا؟
وقت، احساسات ۽ موڊ جي لحاظ کان اوليتون بدلجندنديون رھن ٿيون، اخلاقيات، نفسيات، جنسيات، سوانح حيات، شاعري، ڊائري، ڪھاڻيون، آتم ڪھاڻيون، افسانا، نيڻن جا نظرانا، چپڙن جا پيمانا، دردن جا داستانا، ناول، اکين جي کيچل، ڪنھن چنچل جون چلولايون، گيت وايون، اجايون سجايون مطالعي ھيٺ رھيون آھن.
9. سير سفر، اوھان جي نظر ۾؟
سير سفر گھٽ ڪيو آھي، ڪنھن جي نيڻن جي ندي ۾ ٻڏي اتي ئي رھجي وياسين، ٻيا ڪپر ۽ ڪن وسري ويا.. دنيا سڄي اتي ئي دنگ ٿي.
اتي ئي آھين، جتي اوھان ڇڏيو،
اکيون عبداللطيف چئي ماڳ نه مٽائين،
جي ٻئي در واجھائين، ته ڪڍي ڪانگن کي ڏيان.
10. ڪچھريون، اوھان جي نظر ۾؟
ڪچھريون قرب واريون ڀل ھجن، پر اڳ واريون اھي ڪچھريون ڪٿي، ھاڻي ته ڪچھرين ۾ اوڀاريون لھواريون ڏئي اندر جا احوال وٺي... پوءِ الزامن جي اھڙي ٽياس تي ٽنگيو وڃي ٿو، جھڙو عيسيٰ کي به صليب تي نه سلھاڙيو ويو ھوندو، پوءِ پيڙائن جي اھڙي پلصراط پار ڪرڻي پوي ٿي جو پير پٿون ٿي ٿا پون
11. ادبي تقريبون، اوھان جي نظر ۾؟
ادبي تقريبون ضروري آھن، ادبي تقريبون آڪسيجن جو ڪم ڏين ٿيون، پر اڄڪلھ اھي تقريبون، تقريبون گھٽ تخريبون وڌيڪ ٿي ويون آھن، گھڻو نه چوندس پاڻ سياڻا آھيو.
12. سماجي ڪم ۽ تقريبون، اوھان جي نظر ۾؟
سماجي ڪم ۽ تقريبون، سماج لاءِ ٿيڻ کپن، پر اسان اھي ڪم سماجي ڏيکاءَ ۽ تقريبون پنھنجي نماءَ لاءِ منعقد ڪيون ٿا. اھڙن سماجي ڪمن ۽ تقريبن جو سماج کي ڪو فائدو نه ٿو ملي، پر ھا پنھنجا ڪم ٿيو وڃن.
13. اوھان جا عزيزن سان لڳ لاڳاپا ۽ رويا؟
سڀن سان سٺي ھلڻ جي ڪوشش ڪئي آھي، ھميشه ھارائي انھن کي کٽرايو آھي، پنھنجو پاڻ ۽ پنھنجي ضرورتن کي پوئتي رکي، انھن کي، انھن جي ضرورتن ۽ انھن جي جذبن کي اوليت ڏني آھي، پاڻ کي ڏک ڏئي به انھن کي خوشيون ڏيڻ جي ڪئي آھي، ھا پر ڪڏھن ڪڏھن ڪنھن جو ڏينھن ھفتن مھينن تائين ڇا سالن تائين منھن به ڏسڻ گوارا نه ڪندو آھيان، ان ڪري جو ھو پنھنجي روين جي ڪري پنھنجي اھميت ۽ عزت وڃائي ويھندا آھن.
14. اوھان جا سنگت ساٿ سان لڳ لاڳاپا ۽ رويا؟
تو اپڻي توڙ نڀاءَ، انھن دي او ڄاڻي..
15. اوھان جي پسند جو رنگ ۽ خوشبوءِ؟
ڪپڙن ۾ اڇو، گلن ۾ اڇو (موتيو) ۽ گلابي/ڳاڙھو گلاب، ماڻھن ۾ سانورو/ ڪڻڪ رنگو، بوٽن ۾ ناسي، جتي/کوسي ۾ سونھري (زري وارو)، اک ڪاري ۽ خوشبوءِ ۾ موتيي، اوپن، مينھن وسڻ کان پوءِ مٽيءَ جي ۽ انسانن ۾ انسانيت جي خوشبوءِ.
16. اوھان جي پسند جي سواري؟
جي ايل آءِ GLii، پر آھي پاڻ وٽ سائيڪل به ڪانه، سدائين پيرين پنڌ.
17. اوھان جي اھڙي خواھش، جيڪا ٻڌائڻ پسند ڪريو؟
ہزاروں خواہشیں ایسی کہ ہر خواہش پہ دم نکلے.
18. مٽن مائٽن متعلق ڇا ٿا چاھيو؟
استاد بخاري جي غزل جو بند آھي ته:
غيرن کان ڀلا شڪوہ، استاد ڪبا ڪھڙا؟
پنھنجا ته ٿيا پنھنجا، پنھنجن کان پڇان ڇا ڇا؟
منھنجو ھڪ گيت محترم ممتاز لاشاري ڳايو آھي، جيڪو ھن طرح آھي ته:
ڪجھ پنھنجن پھر وھيا آھن، ڪجھ ڌارين دل آزاري آ.
ڪنھن ڪنھن جا ويھي نانء کڻان، مون لۂہ باھ سڀن ھت ٻاري آ.
سو
جو درد ملا اپنوں سے ملا، غیروں سے شکایت کون کرے؟
جو زخم دیا پھولوں نے دیا، کانٹوں سے شکایت کون کرے..
ان ڪري..
ہم کو کس کے غم نے مارا یہ کہانی پھر سہی.
کس نے توڑا دل ہمارا یہ کہانی پھر سہی.
19. سنگت ساٿ لاءِ ڇا ٿا چاھيو؟
سوکيءَ ڀائين سڀ ڪو، يا ائين کڻي چئو ته ”ڪم پوي ته ڪل پوي“.
20. عام ماڻھو ڪيئن ۽ ڪھڙا ھجڻ گهرجن؟
عام ماڻھو آھن ڪٿي؟ اڄڪلھ ھر ڪو خاص آھي.
21. اوھان ڪو پيغام ڏيڻ چاھيو، ته ضرور لکو؟
ميرا پیغام محبت ہے جہاں تک پہنچے..
محبت ڏي محبت وٺ، محبت ۾ مزو آھي...
