گل حيات ۾ موجود ڪتاب “ تصوف جون تجليون “ محمد فتح اللہ.ھن ڪتاب جو سنڌيڪار ڊاڪٽر عاشق حسين البدي آھي.( 2011 ٖ2015) عقلي فڪر ظاھر شعور جي پيداوار آھي.قلبي فڪر (صوفيت) باطني شعور جو ثمر آھي.ڪائناتي علم ۽ ذاتي ڄاڻ ۾ صوفين جي پنهنجي کوجنا ۽ دريافتون آھن.وصل جو مفھوم سالڪ جو ڌڻي کي سندس نشانين اندر مشاھدي مان آيل علم وسيلي حق سان ملاقات آھي.ان جو ھر گز اھو مطلب ناھي تہ بندو خالق سان ملي ويو آھي يا خالق بندي سان ھڪ ٿي ويو آھي.ازلي ذات وارو ڪنهن زمان ۽ مڪان واري وجود جھڙو ناھي.عرفاڻي ٻولي موجب سالڪ نہ رڳو ذري گھٽ سير سلوڪ جي آخري درجي تائين پڳل ھجي پر کيس اھا بہ ڄاڻ ھجي تہ ايڪون ايڪ ذات پنهنجي وجود ۽ ڪامل صفتن سميت اوھڙي آھي جيئن قرآن ۾ ھن کي پيش ڪيل آھي.
(ممتاز پٺاڻ)
