گل حيات ۾ موجود ڪامريڊ غلام محمد لغاري جو ڪتاب ” زندان جي جھروڪي مان“ جيل مان لکيل خط) جنهن کي مظھر لغاريءَ مرتب ڪيو.سندس مطابق.ڪڏھن ڪڏھن تہ سارجو ٻہ-چار لڙڪ ھار جو،جڏھن بہ سانوڻيون اچن،چَمَر اَلوٽ ٿي نچن،جڏھن بہ ڀٽ ڀٽ تي گھڻا گجي گجي وسي تڏھن نہ ھيء وسار جو تہ ڪير سُڃَ ۾ سُتو! ٻہ چار لڙڪ ھارجو ڪڏھن ڪڏھن تہ سارجو.عبدالواحد آريسر لکي ٿو تہ ڪڏھن ڪڏھن سانچا ٽٽي ويندا آھن انهن مان نڪتل سر نہ ٽٽندي آھي،ساڳي حالت غلام محمد لغاري جي بہ رھي.ڪانگريس ويئي،عوامي ليگ ويئي،خاڪسار ختم ٿي پر سندس جي ظلم ۽ جبر جي ھر شڪل ۽ صورت سان جنگ جاري رکڻ واري طبيعت نہ بدلي ۽ھو سنڌي سماج جي ھيڻائي کي طاقت ۾ بدلڻ ۽ پابندي کي آزاديءَ ۾ تبديل ڪرڻ لاءِ جدوجهد ڪندو ۽ جيل ڪاٽيندو رھيو.سندس موت تي پوليس کي بہ اعتبار نہ آيو.سچ بہ اھو آھي تہ غلام محمد جھڙا ماڻھون مرڻا بہ نہ آھن.
ممتاز پٺاڻ
